The Duncan Trussell
Family Hour (DTFH) is een prettig gestoorde
podcastserie, met vaak interessante interviews. Op 5 november vorig jaar
bijvoorbeeld was Tenzin Wangyal Rinpoche er te gast. Zijn bijzondere boek over
droomyoga, De werkelijkheid van slapen en dromen, kwam HIER en
HIER al eens ter sprake. Met zijn onderricht benadrukt Tenzin Wangyal de
overeenkomsten tussen slapen/dromen en sterven/bardo’s, en hoe je die kunt gebruiken
als voorbereiding op de bardo ervaringen tijdens en na het sterfmoment.
In de podcast vertelt Tenzin Wangyal Rinpoche terloops dat zijn boek onlangs opnieuw is uitgebracht, in een herziene versie. Helaas vraagt presentator Duncan Trussell hem niet wat er dan aan veranderd is. Verder is het een interessant en soms grappig interview, dat het belang van droomyoga weer eens onder de aandacht brengt. En natuurlijk doet Trussell dat op zijn eigen (ontregelende) wijze. Het gesprek lijkt vaak alle kanten op te gaan, maar door zijn enorme interesse en gedrevenheid komt er meestal toch iets zinnigs uitrollen. Hij vertelt Tenzin Wangyal dat hij in zijn jonge jaren behoorlijk gefascineerd was door het bekende boek van Robert Monroe over astrale projecties. Duncan ondernam allerlei pogingen om zelf tot een uittreding te komen, wat uiteindelijk ook lukte (onder invloed van drugs, dat wel). Helaas waren het voor hem zeer onprettige ervaringen. In een latere fase van zijn leven vergeleek hij de beschreven gebeurtenissen in Monroe’s boek met lucide dromen.
Het ‘droomonderricht’ van Tenzin Wangyal Rinpoche is overigens niet iets nieuws van deze tijd, er is bijvoorbeeld al sprake van in de inspiratiebeden, die deel uitmaken van de verzameling termateksten die verbonden zijn met de Bardo Thödol. De inspiratiebeden zijn geen gebeden tot een godheid (buiten ons) gericht, maar een manier om de geest te zuiveren en te richten en te inspireren. Lees bijvoorbeeld de goede voornemens maar eens in het tweede vers van De basisverzen van de zes bardo’s (hier in de vertaling* van Robert Thurman):
Nu de
tussenstaat van de droom voor mij daagt,
zal
ik het als een lijk in onwetendheid slapen opgeven,
en
met herinnering zonder te zijn afgeleid de ervaring van de realiteit
binnengaan.
Mezelf
bewust van het dromen, zal ik de veranderingen als het heldere licht genieten.
Terwijl
ik niet zonder herinnering slaap als een dier,
zal
ik de beoefening koesteren van het mengen van slaap en realisaties!
Daar is toch geen woord Frans bij.
*Robert
A.F. Thurman
Het Tibetaanse Dodenboek
Altamira-Becht, tweede druk 2006