1.
Steeds vaker hoor of lees ik dat mensen “zich irriteren aan” deze of gene
zaak.
Daar erger ik mij aan.
Dat irriteert mij.
2.
Nog veel irritanter vind ik mensen die beweren dat zij een "bijna-doodervaring"
beleefd hebben, terwijl ze iets anders bedoelen. Ze blijken dan ooit in een
heel enge verkeerssituatie of andere levensgevaarlijke toestand te zijn beland,
die maar net goed afliep, "anders waren ze nu dood geweest". Dat
is dus géén bijna-doodervaring (BDE), al moet ik toegeven dat deze uitdrukking
wat ongelukkig gekozen is en misverstanden oproept.
Wikipedia geeft als definitie voor een BDE: Een ervaring in een veranderde bewustzijnsstaat
van een persoon die klinisch dood is. Deze mensen zijn even
"dood" geweest, zijn "de grens" overgestoken, maar daarna
weer terugkomen met verhalen over "zweven boven hun lichaam",
ontmoetingen met lichtwezens en/of overledenen en de klassieke tunnel &
lichtvisioenen. Zij hebben iets geproefd van een mogelijk
hiernamaals. Een BDE wordt meestal gemeld na een hartstilstand, reanimatie
of een bijna fatale operatie.
Misschien is het handiger om hier te spreken van een
EDE, een "even-doodervaring".
