In Trouw stond laatst een kort artikel met als titel: "Als de hemel geen plek is, wat is het dan wel?" Gezien de toegemeten lengte van dit lichtvoetige stuk zag 'De krant met Verdieping' er kennelijk ook niet veel brood (meer) in. Maaike van Houten bezocht in de Amsterdamse Westerkerk het symposium "Lieve Hemel", waar theoloog Jan Muis betoogde: "Niet alles wat niet waarneembaar of niet voorstelbaar is, is automatisch ondenkbaar". Het kan best allemaal, heus.
De (traditionele) hemel lijkt op z'n retour.
Volgens Trouw denken "moderne mensen" dat de hemel niet bestaat,
hooguit als "zorgeloze plek waar opa z'n biertje drinkt" en ons
moeizame gedoe geamuseerd gadeslaat. Zij stellen vragen als: Zien mensen elkaar
terug? Waar in het universum is die hemel precies? En is god daar?
Ik denk dat er nog volop in een hemel geloofd
wordt, maar op een andere manier. Ooit was het de ultieme troostplek, de grote
beloning. De wortel die je tijdens je leven kreeg voorgehouden, "hierná
word het leuk...". En die plek in de hemel moest je dan ook nog eens zuur
verdienen, een welhaast onmogelijk doel met als enig en eeuwig alternatief de
tegenhanger Hel. Hoor je daar nog wel eens iemand over? De hemel is het
standaard hiernamaals geworden, lijkt het.
Overledenen met vleugeltjes en harpjes op een
wolkje zie je alleen nog in flauwe cartoons. Verdwenen ook zijn de
paradijselijke tuinen en de glooiende groene velden al dan niet in mist en
nevelen gehuld. De hemel is meer individueel maatwerk geworden. Iedereen creëert er zijn eigen omgeving en decor, zijn persoonlijke hemel en zet hier
zijn favoriete bezigheden voort, maar dan zonder aardse belemmeringen.
Misschien wel een eeuwigdurend dancefeest of houseparty (voor mij de hel), wie
zal het zeggen.
De moderne hemel lijkt op de godenwereld, de hemel
uit het Bardo thödol. Een heerlijke illusie die je zelf creeërt, een product
van je eigen geest. Het is een van de zes loka's en het Bardo thödol doet er
niet enthousiast over, want hoe prachtig en aangenaam ook: het is maar een
tijdelijke bevlieging. Op een gegeven moment heb je er toch genoeg van en besef
je dat je weer verder moet.
link:
Het artikel van Maaike van Houten in Trouw (€) HIER
