Mijn vorige blogpost werd besloten met een korte tekst die
volgens mij liet zien dat boeddhistische teksten, in dit geval van Dudjom Rinpoche, en de ‘moderne’ kunstgrepen
van bijvoorbeeld een Tony Parsons in feite niet (veel) verschillen.
Hier
zijn er nog twee.
De oorsprong van alle verschijnselen
is je geest.
Als je niet goed op hem let snelt
hij ervaringen achterna,
vindingrijk in de spelletjes van
misleiding.
Als je er direct in kijkt, is hij
vrij van enige basis of
oorsprong,
In wezen vrij van enig komen,
blijven of gaan.
Jamyang Khyentse Chökyi Lodrö
Dzogchen-meditatie gaat op subtiele
en krachtige wijze om met alles wat in de geest opkomt, en beziet het vanuit
een uniek gezichtspunt. Alles wat opkomt wordt gezien zoals het is, niet
gescheiden van Rigpa en er niet mee in tegenspraak, maar als niet anders – en
dit is een heel belangrijk punt – dan de manifestatie van zijn eigen energie,
zijn ‘eigen straling’.
Sogyal Rinpoche
