Een late
nieuwjaarswens gaf nog wat inspirerende gedachten. De afzender verbond het
woord holy met whole, dus heel, en voegde daaraan toe dat wij geen losse
puzzelstukjes in een doos zijn, maar met z’n allen tezamen de hele puzzel
vormen, gelegd en al. Een mooie metafoor, waarschijnlijk ingegeven door het intensief praktiseren van deze ontspannen (en
therapeutische) bezigheid rond de jaarwisseling.
Natuurlijk moest ik zelf bij heel vooral denken aan eenheid, de afwezigheid van dualiteit. Maar ik vraag ik mij af of de afzender van de groet hier hetzelfde bedoelde. Waarschijnlijk ziet hij de hele puzzel als een perfect totaalplaatje, samengesteld uit afzonderlijke stukjes. Dat lijkt hetzelfde, maar is het niet. Het is geen eenheid. De stukjes bestaan nog steeds op zichzelf, maar vormen samen een mooie afbeelding. Is dit wat boeddhisten leegte noemen? De afwezigheid van onafhankelijk bestaan. Of is leegte echt leegte, dat wil zeggen afwezigheid van alles? Geen lijntjes, geen stukjes, geen puzzel, geen plaatje.
Waar
zijn de eenvoudige kerstkaarten gebleven?
 |
| bron afb: etsy |
