zaterdag 4 februari 2023

Doodsangst

In de vorige blogpost zagen we hoe de Franse schrijver Roger Martin du Gard probeerde te ontsnappen aan zijn doodsangst. Een zekere angst voor de dood zal bij de meeste mensen wel aanwezig zijn, maar er zijn ook extreme gevallen bekend. Lev Tolstoj bijvoorbeeld, en Sigmund Freud, om nog maar eens een grote naam te noemen. 
 
Maar uit recente studies zou nu blijken dat ‘we’ de dood juist opvallend positief tegemoet treden. Volgens een artikel in Trouw* zouden veel mensen positief gestemd zijn, en liefde en dankbaarheid voelen, als het zover is. Gevoelens van angst en verdriet bij de gedachte aan je laatste uur zijn dus helemaal niet nodig, zeggen Amerikaanse en Duitse wetenschappers. Zij hebben uitgebreid onderzoek gedaan naar de emoties van mensen die denken aan hun toekomstige dood, tegenover mensen die werkelijk voor hun dood staan. Die laatste groep was meestal niet zo somber als verwacht, maar juist positiever en optimistischer. Ze voelden meer vrede.

De gedachte aan de dood maakt ons kennelijk banger dan de dood zelf. Hoe kan dat? Daar zijn een aantal psychologische verklaringen voor. Zo hebben mensen de neiging een ongunstige gebeurtenis uit zijn context te halen en te isoleren. Deze negatieve focus is er vooral als we denken aan een (slechte) gebeurtenis in de toekomst. We kunnen er de context moeilijk bij indenken, terwijl deze ook positief kan zijn. Daar komt bij dat onze eerdere herinneringen aan de dood (uiteraard van een ander) zelden goed zijn. Emoties als angst en verlatenheid domineren, en deze treurige gevoelens bepalen vervolgens de gedachten aan onze eigen dood. Maar in de praktijk blijken we ons uiteindelijk op de hoopgevende kanten van een gebeurtenis te richten, ook als het gaat om de dood. Als er tijd is om dat vooruitzicht te verwerken, kunnen mensen hun sterven aanvaarden en zelfs als een positieve gebeurtenis beschouwen. Of in ieder geval minder slecht dan ze eerst dachten. Tijd is dus wel belangrijk, de wetenschappers betwijfelen of mensen zonder verwerkingstijd ook zo gelukkig zijn.
 

De Terror Management Theory (TMT) zegt dat het handelen van de mens wordt bepaald door zijn omgang met (en angst voor) de dood. Een factor in die omgang kan religie zijn. Er zijn bijvoorbeeld studies gepubliceerd, waaruit zou blijken dat religieuze mensen minder bang zijn om te sterven. Maar daar staan weer studies tegenover die juist het tegendeel laten zien. Ook leeftijd kan een rol spelen. Jonge mensen zouden meer focus hebben op negatieve informatie, terwijl ouderen zich meer richten op positiviteit. Deze positieve focus heeft onder meer tot gevolg dat ook het naderend einde minder negatief wordt beschouwd door ouderen dan door jongeren. Maar als de dood eenmaal nadert, lijkt dit verschil te verdwijnen. Jonge mensen treden het einde net zo positief tegemoet als ouderen. Al deze studies hebben niet veel bewijs opgeleverd voor de suggestie van de TMT dat doodsangst het handelen van de mens bepaalt. De menselijke geest heeft de bijzondere gave om een situatie, hoe verschrikkelijk ook, een plaats te geven en te verwerken en zo de angst voor het eigen sterven overwinnen. In veel gevallen is het erger iemand van wie je houdt te verliezen dan zelf te sterven.
 

*Bron:
  Trouw, 11 december 2022 
  Monique Siemsen