zaterdag 26 oktober 2019

Leve Bromet

Wat een zure reacties in NRC en Trouw op de transplantatiedocumentaire Leve de organen van Frans Bromet. Het programma, onlangs uitgezonden door KRO-NCRV, zou ‘feitenluw’ en ‘twijfelzaaiend’ zijn en al helemaal niet wervend. Schande, en dat in de ‘Week van het Donorregister’! 

bron foto: still

Persoonlijk vind ik de reportage erg interessant en juist zeer informatief op de punten waar de overheid het om dubieuze redenen vaag houdt. Zo wordt er aandacht besteed aan de onaangename proeven die een stervende donor moet ondergaan om te kijken of de hersenen nog reageren en aan nabestaanden die afscheid moeten nemen van een nog warm en ademend lichaam. En er komt een  orgaandonor aan het woord, die uit een coma ontwaakte nadat de artsen op het punt stonden om het hersendoodprotocol in werking te zetten. Helaas werd er niet echt ingegaan op het stervensproces dat uren duurt, en hoe belangrijk het is om juist dan met rust gelaten te worden. Daar had ik graag iets meer over gehoord, dat gaat ons allemaal aan. Wil jij op zo’n moment die hersendoodtests bewust meemaken, of erger nog: het snijwerk daarna?

bron foto: still

NRC schrijft neerbuigend dat Bromet zich in ‘curieuze kringen’ begeeft. Waarschijnlijk wordt hier de man mee bedoeld die net niet gestorven was aan een hersenaandoening en nu meent dat het bewustzijn zich buiten de hersenen bevindt, zoals het water rondom de vis. Voor mij is hij veruit de meest interessante figuur van deze film (het kan mij niet curieus genoeg zijn). En anders natuurlijk cardioloog Pim van Lommel, die al jaren verguisd wordt door ‘serieuze’ wetenschappers.

Toch is Leve de organen een documentaire voor iedereen. Er komt een blije ex-patiënt aan het woord, die succesvol een orgaan heeft ontvangen, en er zijn gesprekken met neurologen en artsen, die uitleggen dat het bewustzijn toch echt in de hersenen zit (“want als je de hersenen stukmaakt, vallen de bewustzijnfuncties uit”). Maar het maakt niet uit. Bromet wordt in de kranten gehoond vanwege zijn “zotte twijfel”, “hoge speculatiegehalte” en “onberedeneerbare angst voor het donorschap”. Wij moeten kennelijk allemaal de overheidsfuik (orgaandonorenwet) inzwemmen zonder doorvragen of kritiek.


En tenslotte nog:
bron foto: Trouw
Trouw vindt dat deze hoogleraar neurologie door Frans Bromet als een "Dr. Death" geportretteerd wordt, omdat hij gefilmd is voor een kast vol schedels.


Leve de organen kun je HIER bekijken.