zaterdag 18 augustus 2018

Van Dis en de Dalai Lama

Deze zomer zendt de NCRV Van Dis en de Dalai Lama uit, een korte serie in drie delen over de persoonlijk zoektocht van Adriaan van Dis naar de betekenis van het boeddhisme in de Westerse samenleving. Jaren geleden (1986) sprak  Van Dis in zijn boekenprogramma al eens met de Dalai Lama, in deze serie ontmoet hij hem opnieuw in India.

In de eerste aflevering probeert Van Dis zich nadrukkelijk als ‘niet-zwever’ te profileren en lijkt hij wat afstand te willen nemen van het boeddhisme door zich voortdurend over van alles en nog wat te ‘verbazen’, in de eerste plaats over de populariteit van deze filosofie in het westen.

Van Dis voor de "zweefboekenkast van zijn moeder". (bron afb.: still)
Van Dis met Isis ontsluierd: "allemaal kletspraat". (bron afb.: still)

Misschien is dit nog een laatste restant ‘afzetten tegen’ uit zijn jeugdjaren, want moeder Van Dis was duidelijk erg geïnteresseerd in theosofie, boeddhisme, yoga enzovoort. Adriaan staat haast verontschuldigend voor de “zweefboekenkast van zijn moeder” die hij na haar dood gekregen heeft en toont ons hoofdschuddend de inhoud. Hij is “opgevoed met halve tovenaars en tovenaressen”, o.a. madame Blavatsky, en noemt het “allemaal kletspraat”.

Het Tibetaans dodenboek van moeder Van Dis. (bron afb.: still)

Het “meest aandoenlijk” vindt hij het exemplaar van het Tibetaans Dodenboek. Het wordt niet duidelijk of hij daarmee de inhoud ervan bedoelt of het feit dat zijn moeder dit boek tot op haar sterfbed bij zich gehouden heeft. Op het schutblad schreef ze een citaat van Einstein over het Boeddhisme.

In het programma (HIER) worden allerlei mensen geïnterviewd. Meest interessant vind ik hoogleraar Paul van der Velde en schrijver Stephen Batchelor. De nonnen van Plum Village (Frankrijk) maken wat mij betreft een nogal onaangename indruk.