zondag 26 augustus 2018

Manifestaties van prana in de bardo

In een eerdere blogpost had ik het over de “vloeiende, vibrerende wereld van geluid, licht, kleur” die je in de bardo’s kunt verwachten, allemaal heftige manifestaties van energie.

Energie speelt ook een rol in het zeer lezenswaardige boek van Tenzin Wangyal Rinpoche over droomyoga. Hij beschrijft hierin onder meer ons energielichaam en de rol van prana (basisenergie, levensenergie). De serieuze beoefenaars van yoga zullen met deze termen en begrippen bekend zijn: “Energiebanen, prana en chakra’s spelen zowel in de dood als in het leven een rol. De meeste mystieke ervaringen en ook ervaringen in de tussentoestand na de dood zijn het gevolg van het open– en dichtgaan van energiepunten".

"Veel verhalen over de verschijnselen van bijnadoodervaringen bevatten beschrijvingen van allerlei lichten en visioenen die mensen hebben als het stervensproces begint. Volgens de Tibetaanse traditie hebben deze verschijnselen te maken met de beweging van prana. De energiekanalen worden geassocieerd met verschillende elementen; wanneer bij het sterven de elementen oplossen en de energiekanalen uiteenvallen, manifesteert de vrijgelaten energie zich als licht en kleur. De leer beschrijft heel gedetailleerd welk gekleurd licht correspondeert met het oplossen van welk kanaal, waar het zich in het lichaam bevindt en met welke emotie het te maken heeft.

Er bestaat aanzienlijk veel variatie hoe deze lichten zich aan mensen voordoen bij hun dood, omdat ze zowel gerelateerd zijn aan de negatieve emotionele aspecten als de positieve wijsheidsaspecten van het bewustzijn. Over het algemeen ervaart de mens emoties als hij sterft, en de emotie die de overhand heeft bepaalt de lichten en kleuren die zich manifesteren. Dikwijls is er in het begin alleen een ervaring van gekleurde lichten waarin één kleur dominant is, maar het kan ook voorkomen dat er een paar kleuren de boventoon voeren of dat of dat er een combinatie is van vele kleuren.

Vervolgens begint het licht verschillende beelden te vormen, net als in een droom: van huizen, kastelen, mandala’s, mensen, godheden, of wat dan ook; alles is mogelijk. Wanneer we sterven kunnen we dat soort visioenen in verband brengen met entiteiten uit samsara, en in dat geval worden we door onze reacties erop naar een nieuwe geboorte gevoerd; of we zien ze als meditatieve ervaringen, waardoor we een kans op bevrijding hebben of tenminste de mogelijkheid om onze volgende geboorte bewust in een positieve richting te sturen.”

Tenzin Wangyal Rinpoche


Dit zou zo de flaptekst of een korte introductie van het Bardo Thödol kunnen zijn! Tenzin Wangyal Rinpoche geeft ons hier een prachtige en heldere samenvatting van het stervensproces en daarna.


Bron:
Tenzin Wangyal Rinpoche
De werkelijkheid van slapen en dromen
Elmar, 1999